Rondreis door Noord-Thailand

Na Myanmar zijn we weer teruggegaan naar Thailand. Het zuiden hadden we al gehad dus deze keer gingen we naar het noorden. Het verkrijgen van een buskaartje van Mae Sot (grensplaats met veel Birmezen) naar Chiang Mai was nog een hele uitdaging. We gingen speciaal na de grensovergang meteen naar het busstation om een kaartje te kopen. Om dat op de ochtend van vertrek te doen vinden we nooit zo handig. Alle tickethokjes waren open.. Behalve die van de tickets voor Chiang Mai! Bij alle andere hokjes zeiden ze dat we die de volgende ochtend maar moesten kopen, maar dat was nou net niet de bedoeling. Mensen zijn vaak liever lui dan moe, want ook al hebben ze niks te doen, ze verkopen heel gemakkelijk 'nee'. Onze tactiek is om dan gewoon iets langer te wachten totdat ze wel iets gaan doen. Zo ook bij de jongen in het tickethokje naast die van de tickets naar Chiang Mai. Hij zocht een telefoonnummer op die we konden bellen, fijn! Helaas niemand die Engels sprak, en die jongen uit het hokje zelf ook niet. Toch met handen en voeten ons probleem duidelijk gemaakt en hem opnieuw laten bellen. Uiteindelijk werkte dit natuurlijk voor geen meter en nam hij Richard mee naar zijn scooter. Richard ging bij hem achterop om naar een ander kantoortje te gaan om daar de tickets te halen.. De aanhouder wint! Met de buskaartjes op zak konden wij weer fijn terug. Op de terugweg kregen we ook nog een Japanse jongen mee op sleeptouw. Die was in zijn eentje op reis en sprak nauwelijks Engels. Een Birmese jongen (echt zulke vriendelijke mensen) maakte zich ernstig zorgen of deze jongen zich wel zou redden, hij was op zoek naar een guesthouse. Hij vroeg of wij alsjeblieft wilden zorgen dat die jongen veilig bij een guesthouse aan zou komen dus hebben wij hem een paar kilometer meegenomen en bij een guesthouse naar binnen gestuurd waar ze nog een kamer vrij hadden. Opdracht voltooid!

Chiang Mai vonden we een erg gezellige stad. Er zijn leuke restaurantjes met heerlijk Thais eten en er zijn erg leuke avondmarkten met veel leuke souvenirs. Wij hebben ons er wel vermaakt!

In Chiang Mai hebben we ook een lichte motor/ brommer gehuurd om naar Pai te rijden. Een weg door de bergen met maar liefst 762 bochten! We hoorden van veel reizigers dat het een hele mooie route was en dat Pai een heel relaxed stadje was. Ook hebben we veel mensen gezien/gesproken die op die weg een ongeluk hebben gehad met de brommer! Wij hadden dus een heel slechte weg verwacht.. Maar niets was minder waar. De weg er naartoe was prima, en voor een ervaren brommerrijder als Richard zelfs eigenlijk geen uitdaging. Maar het was wel een erg leuke route! Bijna aangekomen op onze bestemming, 'bamboo hut', liet google maps ons even zweten. We werden door kleine zandpaadjes geleid die soms onbegaanbaar waren met de brommer. We kwamen ook geen mens meer tegen.. We reden door de heuvels over de smalle paadjes met greppels en soms zelfs een riviertje die we moesten oversteken en na drie kwartier dachten we dit komt echt niet meer goed! De omgeving, tussen de bergen, was echt fantastisch mooi en alleen daarom zijn we nog zo lang door blijven rijden. We zaten bijna zonder benzine en het duurde niet lang meer voordat het donker zou worden dus toen zijn we toch maar teruggekeerd. Bleek dat we de plek van bestemming al zo'n uur geleden al hadden gepasseerd.. Maar google bedankt voor de mooie route!

In Pai hebben we sinterklaas gevierd, of tenminste, we zijn er geweest op 5 december en hebben aan alle mensen in Nederland gedacht die het gezellig aan het vieren waren! Gelukkig hadden wij het ook niet slecht, we hebben heerlijk gegeten bij een goed en gezellig restaurant. Pai is inderdaad een super schattig stadje met een fijn sfeertje. Wel heel erg toeristisch, maar dat maakt het niet minder leuk. Onze 'bamboo hut' zat zo'n 6 km van het stadje af, in een heerlijke rustige omgeving in een prachtige tuin, net als Pai ingesloten tussen de bergen. Na ongeveer een kilometer terugrijden naar onze bamboo hut voelde Richard dat er iets niet klopte.. lekke band! Gelukkig nog niet helemaal leeg maar wel wat zacht. Toen moesten we verder te voet.. Gelukkig kon de brommer stationair blijven lopen en hadden we licht. En gelukkig raken we nooit uitgekletst! De voettocht was allesbehalve saai. Het was een buitenaf weg die pikdonker en verlaten was. Alles ging prima, totdat er een paar honden begonnen te blaffen.. Overdag als de mensen buiten zijn is het geen probleem, maar zodra het donker is en de baasjes zijn binnen wordt het dat wel! Twee agressief blaffende honden.. Gelukkig bleven ze redelijk aan de kant van de straat en kwamen ze niet op ons afgestormd.. De brommer liep, wij liepen daar links van terwijl de honden rechts stonden. Dat ging maar net goed met de honden.. Echter stond ons een nog veel groter probleem te wachten! Die stomme honden hadden de hele hondenbuurt opgetrommeld! Dus zo'n 20 meter verder stonden nog wel 6 andere honden ons agressief blaffend op te wachten die uit de bossen waren gekomen.. Richard ging ondertussen op de brommer zitten om met zijn toeren flink wat herrie te maken, meestal houdt dat de honden wel een beetje op afstand. Omdat de honden nu links stonden ging ik rechts van de brommer lopen. Deze honden leken nog minder lief dan de vorige honden en ze kwamen echt blaffend naar ons toe rennen! Vooral een grote zwarte hond was helemaal niet blij met ons en Richard riep 'spring achterop!!'. Ik kon nog net op tijd bij Richard achterop springen waarna we vol gas zwabberend op de half lege band weg zijn gereden met een agressief bijtende hond naast mijn been.. Pffff... wat eng! De grote zwarte hond bleef nog wel 50 meter mee rennen en toen we eindelijk op veilige afstand waren konden we met ons hart in de keel stoppen. We weten niet wat er gebeurd zou zijn als we niet weg waren gereden, maar dan was het waarschijnlijk fout gegaan! Na een paar kilometer kwamen we bij een olifantenkamp. Helaas hadden ze geen pomp. Weer hebben we onze 'even wachten' tactiek toegepast en toen ging een man een fietspomp halen bij de buren. Met ons opgepompte bandje konden we weer terugrijden naar onze bamboe hut, maar het was al vlakbij. Zo'n 5 van de 6 km hadden we al gelopen en het was op de honden na een heerlijke tocht! Toen we in de bamboe hut waren hoorden we vreemde geluiden achter ons hutje.. Een gevlochten bamboe wandje houdt nou eenmaal niet veel geluiden buiten. We zaten midden in de natuur, dus het kon van alles zijn! Het klonk alsof er een heel groot beest door het riet achter onze hut liep. Dan hoorden we weer wat geschuifel en gekraak van het riet en dan was het weer stil. Iets groots liep heel sloom op een relaxed tempo door het riet achter ons hutje langs, met af en toe pauzes. We zijn nog wel even naar buiten gegaan om te kijken, maar met ons zaklampje in het pikdonker konden we niet zoveel zien. We zijn maar gaan slapen. De volgende dag vroegen we aan de Franse eigenaar wat het geweest kon zijn. 'Vanalles', zei hij, er lopen daar heel veel (wilde) dieren. Waarschijnlijk is het een olifant geweest, want de buren van het olifantenkamp laten de olifanten 's nachts vaak grazen in het bos achter ons hutje. Even later kwam een jongen van het kamp voorbij lopen met twee grote olifanten achter zich aan. Waren wij even blij dat we 's nachts niet oog in oog kwamen te staan met deze (prachtige!) beesten!

Na een retourtje Pai op de brommer hebben we ook een jungle tocht gedaan in Chiang Mai. Drie dagen, twee nachten. De eerste dag werden we opgehaald en werden we naar een olifantenkamp gebracht. Na een rondje op de olifant, door het bos en de rivier, gingen we te voet verder. De eerste tussenstop was bij een waterval waar we een verfrissende duik konden nemen. Na een paar uur lopen door de jungle kwamen we aan bij ons kamp. Niet bij een local in huis, maar wel in een primitief hutje. De gids ging voor ons koken en we hebben met de groep een gezellige avond gehad. 's Avonds kwamen er nog wat kinderen uit het dorp langs om een dansje te doen in traditionele kleren, lekker toeristisch! De volgende dag hebben we een paar uur gelopen en geluncht bij de waterval waar we weer een duik konden nemen. Heerlijk! De Colombiaanse jongen die mee was had tijdens de voettocht nog niet genoeg uitdaging, dus hij klom op handen en voeten tegen de waterval in.. Naar boven ging goed, maar naar beneden ging het bijna mis! Hij gleed uit en kon zich nog net met 1 voet afzetten tegen de rotswand zodat hij een duik kon maken in het water. Dat ging echt nog maar net goed.. Na de lunch gingen we weer verder te voet. Een heerlijke tocht door de mooie natuur. Deze route was helaas wel behoorlijk toeristisch, onderweg kwamen we regelmatig een andere groep tegen. Aan het einde van de middag kwamen we bij ons kamp aan de rivier. Een prachtige omgeving! We hebben er heerlijk met de groep gegeten en 's avonds hebben we ontzettend met elkaar gelachen tijdens de kaartspelletjes die we deden. De Fransman die verloor eindigde zelfs in het donker in de rivier. 's Nachts werden we wakker van een of ander beest dat aan het hutje aan het knagen was.. Het maakte niet alleen lawaai, het hele hutje schudde heen en weer! Ik denk dat we er als enige wakker van werden, want de volgende ochtend zeiden de Fransen dat het 'baby whisky' was, het kleine hondje die mee was tijdens de reis. Wij denken niet dat die pup het hele hutje zo kon laten schudden! Het is vast iets van een zwijn geweest.. Vroeg in de ochtend werden we wakker van de haan die recht onder ons hutje zat. Wat een oorverdovend lawaai! Deze keer werd de rest wel wakker, een van de Fransmannen dacht zelfs dat de haan in de hut zat en probeerde hem in de hut weg te jagen. Omdat het huisje op palen stond en de vloer van bamboe was klonk het ook echt alsof de haan binnen zat, maar het wegjagen door de Fransman hielp wel.. iets! De haan stond nu een paar meter verderop lawaai te maken. De laatste dag hebben we nog een uur gelopen naar de rivier waar we gingen raften. Super leuk en ontzettend lachen met een paar andere groepen. Na het raften door de stroomversnelling gingen we verder op een bamboe vlot door het wat rustigere water. Nog eventjes relaxen, want helaas was dat alweer het einde van onze trip.

Na Chiang Mai hebben we de nachttrein gepakt naar Bangkok. We zijn 10 dagen in het noorden van Thailand geweest en dat was voor ons precies lang genoeg. We hebben gezien wat we wilden zien en hadden een goede reden om terug te gaan naar Bangkok. Vanuit daar vlogen we namelijk door naar de Filipijnen om kerst en oud & nieuw te vieren!