Maleisië en Langkawi

Bedankt voor alle leuke reacties bij het vorige verslag! We zijn inmiddels alweer een paar weken verder, de tijd vliegt! Bij deze een verslag van de afgelopen tijd:)

De laatste paar dagen op Borneo hebben we in Tawau doorgebracht. Eigenlijk is in deze stad niet veel te beleven, maar we hebben ons toch prima vermaakt. De eerste dag zijn we naar 'Tawau Hills' park geweest. De weg er naartoe was al een belevenis, de taxi moest steeds de airco uitzetten om genoeg power te hebben om de berg op te komen. Maar het is gelukt! We waren een van de weinige bezoekers in het park, dus we konden volop genieten van de prachtige natuur. Het leek ons wel leuk om naar de waterval te lopen, een pad van 2,5 km. Moet te doen zijn dachten we. De eerste 1,5 km was het ook prima te doen, daarna werd de route een steeds grotere uitdaging. Op een gegeven moment moesten we zelfs een riviertje oversteken waar niet eens een brug of pad overheen liep! We moesten dus zelf maar zien om aan de overkant te komen. Omdat we al zover waren gekomen wilden we natuurlijk niet opgeven dus gingen we vrolijk verder. Een flinke klim de berg op door de kleiachtige modder omdat het flink geregend had. De vele bloedzuigers waren inmiddels niet meer onze grootste zorg hoewel de plekken waar we gebeten waren maar niet wilden ophouden met bloeden. Gelukkig hebben we van een gids geleerd hoe we deze vieze, plakkerige beesten kunnen verwijderen, want ze zitten echt muurvast! Het 'pad' was zo slecht begaanbaar dat Hans en Richard samen verder zijn gegaan en uiteindelijk alleen Richard de waterval heeft bereikt. Wat een klim door de jungle, en dat in een park.. Op onze teenslippertjes en in de korte broek (we hadden inmiddels toch eigenlijk beter moeten weten) begonnen we weer aan de afdaling waar Hans nog een slippertje heeft gemaakt. Gelukkig kwam hij er goed vanaf met een paar blauwe plekken en flinke schrammen, want als er echt wat ernstigs zou gebeuren is het bijna onmogelijk om daar hulp te krijgen! We zijn allemaal weer veilig teruggekomen, helemaal uitgeput van de klim en de hitte. De rest van de dag hebben we dus lekker gerelaxt!
De dag erna hebben we rondgelopen door Tawau. De lokale winkeltjes en marktjes bezocht en zelfs de grootste Moskee (Masjid Al-Kauthar) van Sabah. In eerste instantie mochten we hier niet in, maar er kwam een heel vriendelijke man naar buiten die ons wel wilde rondleiden. De vrouwen helemaal ingepakt in een zwart gewaad (pff wat heet!) en de mannen lekker in een hemdje. De man vertelde ons vanalles en was maar wat trots dat we in zijn Moskee waren. Er werden de nodige foto's gemaakt die verschenen op de facebookpagina van deze Moskee. Bijzonder om een keertje mee te maken. Onderweg kwamen we mensen tegen van de motorclub die ons uitnodigden 's avonds en kijkje te komen nemen bij het eindfeest van deze motorrijders uit heel Sabah. Hier zijn we 's avonds nog even geweest en hebben we de mooiste motoren (honderden!) uit het hele land gezien.
De volgende dag vlogen we naar Kuala Lumpur. Wat een wereldstad! We zaten in een hotel midden in het centrum. 's Avonds hebben we wel een half uur met grote ogen vol verbazing op een kruispunt gestaan om te kijken naar de voorbijkomende brommertjes. Wat een gekte! Honderden brommertjes voor de grote stoplichten die allemaal met een boel lawaai en rook optrokken zodra het groen werd. Blijkbaar wordt dat elke zondagavond gedaan en rijden ze voor de fun rondjes in de stad. Wat geweldig om dit te zien! Daarna hebben we heerlijk rondgelopen in de stad en bij een prachtig parkje waar een paar straatmuzikanten sfeer maakten en mensen tot 's avonds laat buiten waren en met de kinderen aan het spelen waren. Heerlijk!
De volgende dag zijn we de hele dag in de stad geweest. Bij de Petronas Twin Towers, Chinatown, Times-square (een mega winkelcentrum waar zelfs een attractiepark met achtbanen in zit) etc. In de Hop-on Hop-off bus hebben we de stad verkend, een prachtige stad maar we waren 's avonds ook wel weer blij dat we de volgende dag de stad zouden verlaten en de natuur in zouden gaan!
Na een lange taxi-rit kwamen we aan in het Taman Negara National Park. We hadden een hotel gereserveerd in de jungle waar we alleen per boot konden komen. Helaas voor ons was er niemand aanwezig op de juiste kade. Er zou een boot om 15:00 gaan. Daarom hebben we maar wat gegeten aan de prachtige rivier en gerelaxt. Alleen om 15:00 ging er geen boot.. Om 16:00 ook niet.. En om 17:00 ook niet.. Hoewel de plek aan de rivier prachtig was waren we het wachten wel een keer zat! We hebben maar zomaar iemand met een bootje aangesproken en gevraagd ons naar het hotel te brengen. Deze jongen kende wel iemand die dit wilde doen. In een gammel bootje waar we op de grond moesten zitten gingen we met al onze spullen op naar het hotel. Onderweg kwamen we in vele stroomversnellingen terecht en moesten we soms wel bijna een meter omhoog varen. Er waren meerdere momenten waarop we dachten dat het niet goed zou gaan en de boot zou omslaan. Het ergste was dan niet dat wij eruit zouden kieperen, maar dat ál onze spullen dan in de rivier zouden vallen. Gelukkig wist die beste man zijn boot onder controle te houden en ons veilig bij het hotel af te zetten, wat een belevenis! En wat een prachtig park. De huisjes waren heel simpel van binnen, maar de locatie was echt ontzettend mooi! We kregen twee huisjes met zicht op de rivier en daar hebben we volop van genoten. In de avond werd het pikdonker en bleven we over met de dieren (vooral insecten) en de geluiden van de jungle. De eigenaren hadden tamme eekhoorns en zelfs een heel grote pad die bij ons op het terras zaten terwijl wij spelletjes aan het spelen waren. Ook waren we getuige van de vangst van een behoorlijk grote kever (+/- 3,5 cm) die werd gevangen en levend werd opgegeten door een nog veel groter soort sprinkhaan.
De dag erna gingen we met een trip mee naar 'Bukit Indah' (we hadden natuurlijk geen idee wat dat was) en de 'Canopy Walkway' (daar wilden we graag naartoe). We waren eigenlijk van plan niet meer zoveel door de jungle te lopen, maar dat plan was mislukt. Na een heel zware en soms gevaarlijke klim met touwen over de rotsen kwamen we aan bij Bukit Indah, een uitzichtpunt hoog in de bergen. Het was 'bloody hot' en zelfs de anderen uit de groep (de Maleisiërs die het klimaat gewend zijn) hadden moeite met deze tocht. Na 4 uur lopen door de prachtige jungle kwamen we bij de Canopy Walkway. Een pad van loopbruggen hoog in de bomen (>40 m) en van wel een halve kilometer lang. Prachtig! Uitgeput en voldaan gingen we met de boot terug naar 'Nusa Holiday Village' om de rest van de middag te genieten van deze prachtplek.
Na twee nachten in de natuur gingen we verder naar Penang, een reis die de hele dag zou duren. We reden door de Cameron Highlands, maar veel theeplantages hebben we helaas niet gezien. De avond en nacht brachten we door op het eiland Penang dat via een grote brug te bereiken was.
De dag erna gingen we al vroeg in de ochtend met de Ferry naar Langkawi! Na een paar mooie maar volgeplande weken was het tijd om te relaxen op dit prachtige eiland! We hadden een heel mooi hotel (Chantique) uitgezocht om de laatste dagen met zijn vieren te genieten. De eerste 'vrije' dag hebben we natuurlijk volop genoten van het mooie hotel met ligbedjes aan het zwembad. 's Avonds zijn we naar de boulevard gelopen om te eten op het strand bij een geweldig mooie zonsondergang! We hebben ook een scooter gehuurd om de twee dagen erna het eiland te verkennen. De eerste dag zijn we naar 'Oriental Village' gereden, een leuk soort van 'toeristisch dorpje'. Daar was ook de kabelbaan, maar omdat het zo bewolkt was zijn we daar niet in gegaan. Wel zijn we mee gereden/gevaren met het amfibievoertuig uit het 'USA Army'. Een leuke ervaring en een ritje langs het mooie strand en de haven van 'Telaga Harbour Park'. Nadien zijn we met ons scootertje naar het hoogste punt van Langkawi gereden, Mount Raya. Een super lange kronkelweg vol gaten. In de bergen begon het wat af te koelen, het begon wat te schemeren, af en toe reden we door de regen en we zaten bijna zonder benzine. Maar we hebben de top gehaald! Helaas was het te bewolkt om veel te kunnen zien, we zaten een eind boven de wolken. De dag erna zijn we weer met de scooter op pad geweest. Deze keer naar de prachtige 'Seven Wells Waterfall', de 'Black Sand Beach' en 'Tanjung Rhu Beach' (verlaten strand) aan de andere kant van het eiland. Een heerlijke dag die qua hitte goed uit te houden is door het windje op de scooter. De dag daarna hebben we overdag weer gerelaxt bij het hotel en 's avonds na het eten op het strand hebben we afscheid genomen van Hans en Ursula. Het waren 3 geweldig mooie en heel bijzondere weken met zijn vieren, maar de tijd was gekomen om met zijn tweeën verder te gaan. Toch wel heftig om na zulke intense weken afscheid te nemen en de dagen erna was het nog best even wennen. Gelukkig hebben we een heel leuk en knus huisje (T-Star Cottage) aan de rand van de jungle en vlakbij het strand en de boulevard. We hoeven ons dus niet te vervelen! We hebben 1 scooter gehuurd voor de hele week dus we kunnen gaan en staan waar en wanneer we willen. Het is nog steeds heerlijk op het prachtige eiland en we genieten er elke dag van. We zijn een paar keer naar de hoofdstad Kuah geweest, o.a. om tickets te boeken voor de ferry om onze reis in Thailand te vervolgen. Ook hebben we een middagje 'eiland hoppen' gedaan. We hebben de eilanden 'Pregnant Maiden Lake Island' (de vorm van de bergen die het zoetwatermeer scheidt van de zee is als een zwangere vrouw), 'Big Lion Island' (waar de zee-arenden gevoerd werden) en 'Wet Rice Island' bezocht waar we konden zwemmen in de zee van het bounty eilandje. Ook hebben we de Temurun Waterval bezocht waar de aapjes ons beroofd hebben van onze lunch. Inmiddels zijn we wel gewend aan de aapjes die een paar keer per dag de veranda's van de cottages langskomen op zoek naar eten. Erg leuk, maar ze zijn ook erg brutaal en beginnen te grommen als je ze weg wilt jagen. Omdat we niet aangevallen willen worden zorgen we dus dat we het eten uit de buurt houden! Zo ook bij de waterval. We wilden onze lunch vanuit de buddy seat in de tas stoppen, maar de aapjes zaten er ook op te wachten. Poging 1 mislukt. Nadat ze afgeleid waren door iets anders een nieuwe poging gedaan, maar ze kwamen natuurlijk meteen terug. Weer mislukt. We zijn maar snel weggegaan bij de grommende aapjes en hebben met een flesje malibu-cola (mmmmm) de waterval beklommen. Halverwege vroeg Richard zich af waar de scooter sleutel was, oeps.. Deze hadden we in de scooter laten zitten om de buddy seat te open (hij zit daar een beetje verstopt). Toen we bij de scooter aankwamen (die er gelukkig nog stond!) zaten de aapjes lekker van onze lunch te smikkelen. Hmm.. Koekjes, geroosterd brood met jam en pindakaas en een lekkere appel en banaantjes. De boefjes! Deze slimme beestjes hebben waarschijnlijk aan de sleutel gefrummeld en de buddy seat opengemaakt! Gelukkig was er nog 1 appeltje en 2 banaantjes over voor ons. En het blikje bier hadden ze ook laten liggen! Na de waterval zijn we naar het prachtige strand van Tanjung Rhu Beach gegaan waar we regelmatig komen. Hangmat tussen de bomen, boekje mee en relax.. Wij vermaken ons dus prima op dit eiland! Morgen (30 September) vertrekken we met de boot naar Koh Lipe. Dit moet een erg klein maar mooi Thais eilandje zijn. In het hoogseizoen gaat er een boot vanaf Langkawi, want het ligt maar op +/- 30 km afstand. Helaas gaat die boot nu niet, dus varen we eerst naar Satun (Thailand), dan rijden we door naar Pakbara en vanuit daar gaan we weer met de ferry naar Koh Lipe. Op dit eiland blijven we een paar dagen en daarna zien we wel weer verder.. Waarschijnlijk gaan we dan naar het vaste land van Thailand of naar de Phi Phi eilanden. Alles kan!
Hoewel we natuurlijk onze familie en vrienden (en zelfs het werk) wel missen weten we dat dit een 'once in a lifetime' ervaring is! Terugkomen naar Nederland en jarenlang werken kan altijd nog. Maar eerst is hier nog zoveel moois voor ons om te zien! Dus we genieten er volop van!